در خصوصیات این پرنده نوشته اند که او وقتی برای زمستان غذا جمع آوری میکند، محل نگهداری آنها را فراموش کرده و بخاطر همین با مشکل مواجه میشود، یا هنگام خانه سازی فراموش میکند که خانه اش را کجا ساخته است و اگر از لانه اش بیرون بیاید راه بازگشت را پیدا نمیکند.
در لغت نامه دهخدا:اسکل نام نوعی پرنده که گویند با خروج از لانه آنرا گم می کند. اسکل در زبان مردم کنایه از کودن و احمق است. پیشینه کاربردش به صدها سال پیش می رسد. گویا فردوسی از اسکل به عنوان پرنده ای رویایی با دو بال قرمز و مظهر محبت یاد کرده است.